Wiecie na pewno, że kochamy Bieszczady i chętnie w nie wracamy, ale przecież nie można się aż tak ograniczać. Z tego powodu, oraz w związku z remontem dachu, który nadgryzł nieco budżet, postanowiliśmy, że tegoroczne wakacje spędzimy w Karkonoszach, a przynajmniej w ich pobliżu. No, to - jak to się mówi: w góry, w góry miły bracie, tam przygoda czeka na Cie!
Życie bywa przewrotne i niepoważne. Płata nam figle (zupełnie jak Nac Mac Feegle, których nawet w piekle nie chcą). Nam spłatało również, bo dość niespodziewanie spełniło się jedno z marzeń MM, czyli wyjazd na Mistrzostwa Świata Obedience do Turynu.
Się fani wpisu domagają, więc cóż poradzić! Ostatnio pisaliśmy, że przed pierwszym występem na zawodach (nawet jeśli to tylko treningowe zawody) przeżywaliśmy coś na kształt bardzo dobrze zorganizowanego chaosu myślowego (tak, chaos jest świetnie zorganizowany, dlatego przeważnie wygrywa z porządkiem). Skoro zaś powiedziało się "hop", to trzeba też powiedzieć "siup".
Quand tout va mal, when life goes wrong - try for a little french song! - zwykł ponoć mawiać Henryk Walezy, gdy sytuacja wymykała mu się z rąk, a działo się to dość często. Z historii wiemy, że nie do końca francuskie piosenki mu pomagały w relacjach z polską szlachtą (podobnie nie pomagały kolczyki w jego uszach i perły we włosach), mimo że przecież może i są démodées, mais si douces à fredonner. Wszyscy też wiedzą, że francuskie piosenki są tender à l'envie, nostalgique à l'infini. Oui, oui, oui! Tylko, co z tego?
